Friday 26 September 2014

Samples for workshop garlands of flowers to Embroidery



 
ออกแบบ หาข้อมูลอยู่ 3 วัน
ว่าจะปักมาลัยแบบไหนหนอ
มาลัยมีหลายแบบ ชายเดียว สองชาย มาลัยชำร่วย
มาลัยซีก มาลัยกลม มาลัยแบน มาลัยตุ้ม มาลัยหนอน
มาลัยโซ่ มาลัยสัตว์...ยังมีอีกหลายมาลัย
ถ้าไม่เข้ามาศึกษาก็ไม่รู้เลยว่ามันเยอะมาก
รู้เพียงมาลัยก็คือมาลัย
สุดท้ายก็เลือกแบบที่เข้าใจได้เร็วสุดว่ามันคือมาลัย

ขั้นตอนต่อไปคือ จะอย่างไรที่จะ apply
จากมาลัยดอกไม้ไปเป็นลายปัก
อย่างไรถึงจะไม่เชย ไม่เอิงเอย
และเป็นสไตล์เรา สไตล์โบฮีเมียน

ก็ออกมาแบบนี้
ถึงคุณสกุล อินทกุล ไม่เคยมากะเกณฑ์อะไร
แต่เห็นการทำงานของคุณสกุลแล้ว เราก็ต้องลงลึกตาม

ไม่ว่าจะมีนักเรียนมากน้อยแค่ไหน หรือจะไม่มี
เราก็ตั้งใจเตรียมงานเต็มที่ กับทุกคอร์ส

: ใครสนใจร้อยมาลัยด้วย stitch เศษลูกไม้ เลื่อม ลูกปัด
พบกันวันเสาร์ที่ 18 ตุลา 57 / 10.00-18.00
ติดต่อสอบถามได้ที่พิพิธฑภัณฑ์นะคะ

Samples for workshop garlands of flowers to Embroidery
— at The Museum of Floral Culture

Wednesday 24 September 2014

อยู่กับปัจจุบัน/ดอกหอมเจ็ดชั้น

แปลกดีนะ ที่ตัวเราอยู่กันตรงนี้ อยู่กับปัจจุบัน
แต่สตินั้นแทบไม่เคยอยู่ด้วยกันเลย
ถ้าจะนับว่าตัวเรามีกี่คน คงต้องแบ่งเป็น 2
คนที่มีสติ กับคนที่ไม่มีสติ เพราะมันแย่งกันคนละที
แย่งกันใช้พื้นที่ในสมองของเรา

คนเมื่อคืนกับคนเช้านี้ คนเมื่อครู่กับคนชั่วโมงถัดไป เป็นคนละคน
คนที่มีสติวางแผน ตั้งใจอะไรไว้ยกใหญ่ เผลอเป็นไม่ได้
คนไม่มีสติมาเอาร่างกายเราไปอีกแล้ว มันเก่งด้วยนะ ชนะทุกทีไป
...
วันก่อนซื้อครีมอาบน้ำมาใหม่ ดมกลิ่นดูแล้วหอมสมุนไพรชื่นใจ
ตั้งใจไว้ว่าตอนอาบน้ำจะอโรมาเธอราพี ดื่มด่ำอย่างมีสติให้คลายออก
รู้ตัวอีกที อาบน้ำเสร็จแล้ว ไม่รู้เลยว่าใช้อะไรชำระล้างร่างกายไป
สบู่ใหม่ สบู่เก่า สติไปไหน สติเดินทางไปตลอด น่ากลัวจัง
อยู่กับปัจจุบัน อยู่ยากจริงหนอ
...
เช้านี้ลงไปเดินเล่นรอบคอนโด มีดอกไม้บานใหม่ ๆ ให้ดู
ได้กลิ่นลมหนาวนิด ๆ สดชื่นดี แบบตั้งใจให้สติอยู่กับตัวที่สุด
เด็ดดอกไม้ก็รู้ว่าเด็ดดอกไม้ เสพ ณ วินาที ขณะปัจจุบัน

...
ดอกหอมเจ็ดชั้น 

work of my student @The Museum of Floral Culture/Koy


ราวกับว่า เธอมาจาก ทวิภพ
...
สวัสดีค่ะ พี่อ๋าย
ได้ฤกษ์ส่งงานปักผ้าทะลุมิติแล้วค่ะ
พอปักไปเรื่อยๆก็เริ่มชอบลายปักแบบไทย ๆ แล้วนะ
เหมือนนั่งพับเพียบร้อยมาลัย ปักผ้า
ช่วงนี้ติดละครมากกก ถ้าละครจบคงจะได้งานเป็นชิ้นเป็นอันค่ะ
ขอบคุณพี่อ๋ายมากนะคะ สนุกมากค่ะ
ก้อย

ก้อย สาวสวยคมเข้มแบบไทย ๆ
เจ้าของแบรนด์ ออร์แกนิก URBAN TREE
และยังเป็นครูสอนทำสบู่ ก้อยเคยเรียนปักผ้าเบสิคมาแล้ว
ยังมาปักงานไทย ๆ ที่พิพิธภัณฑ์ดอกไม้ต่อ เพราะอยู่ใกล้บ้าน

ชอบจังหวะการใช้สี ใช้ stitch ของก้อย ที่ดูสนุก และลงตัวดี
เก๋ตรงถ่ายให้สะท้อนในกระจก แล้วบอกว่า เป็นงานทะลุมิติ
ราวกับว่า เธอมาจาก ทวิภพ

: work of my student/ The Museum of Floral Culture
— with Goy Jirasuda.

Monday 22 September 2014

work of my student Play 11.1/Naïve Art/Pu


น้องปู คนงามเมืองจันทร์ ส่งงานมาเขย่าขวัญ
เพื่อนร่วมชั้น นาอีฟอาร์ต อีกแล้วค่ะท่านผู้ชม
ลายเส้นนี้ เป็นลายเส้นที่ปูวาดมาเอง ตอนจะเรียนปักในวันแรก
แต่ปูเลือกที่จะปักจากภาพที่เตรียมไว้ให้ก่อน
อันนั้นคือซ้อมมือ...อันนี้ปูก็บอกว่า
“ฝึกฝีเข็มชิ้นแรก เก็บ stitch ครบค่ะ”
คือยังไม่ใช่งานเอาจริงนะ....น่ากลัวมาก ครูก็พลอยกลัวไปด้วย

นี่เรียกว่าเป็นลายเส้นบริสุทธิ์แท้ ๆ สมความตั้งใจของผู้สอน
ที่อยากให้เอาลายเส้นงามง่าย ๆ จากใจ มาใส่จริตของ stitch
มีจุดน่ารักกระจุ๋มกระจิ๋มเต็มไปหมด แม่ลูกจูงมือ นก ต้นไม้
แมวเหมียว สายรุ้ง ที่งามสุดคงเป็นกลุ่มพลังใบไม้
ที่ระดม woven picot หนาตา คละสี
ไม่ได้ทำกันง่าย ๆ นะ กว่าจะได้แต่ละใบ
แต่ทั้งหมดนี้ ปูทำเหมือนมันเป็นเรื่องง่าย ๆ แป๊บเดียวเสร็จ

: work of my student Play 11.1/Naïve Art/Joyrukclub Thailand

: work of my student Play 11.1/Naïve Art /June



ถ้ามีนักเรียนส่งการบ้านมา ถ้าไม่ติดอะไร
ส่วนใหญ่จะโพสต์ทันที
ดีใจที่มีคนส่งการบ้าน
อยากอวดด้วยว่ามีนักเรียนเก่ง นักเรียนขยัน
นึกถึงความตั้งใจของคนทำด้วย ต้องรีบชื่นชม

ชิ้นนี้เป็นของคุณจูน นักเรียนนาอีฟอาร์ตรุ่น 11.1 อีก 1 ท่าน
คุณจูนปัก ใช้ stitch ได้เหมาะกับงาน ของ Artist คนนี้
รายละเอียดไม่ได้เยอะมาก แต่สนุกกับ style
แต่ถึงอย่างไร ปมฝรั่งเศสตรงเมฆสีฟ้า ก็ไม่ได้น้อยหน้า
Satin stitch ตรงต้นไม้ก็ด้วย ดูสนุกดี

ที่ชอบที่สุดคือการใช้สีมาระบายผสม ปนไปกับการปัก
เป็นการทุ่นแรงที่ได้ผลดีนะ

: work of my student Play 11.1/Naïve Art/Joyrukclub Thailand

Credit illustrations by Tetsuhiro Wakabayashi
http://www.artisticmoods.com/tetsuhiro-wakabayashi/

work of my student @The Museum of Floral Culture/Jeab,Moo

 ผลงานคุณเจี๊ยบ

ผลงานคุณหมู

ผลงานคุณเจี้ยบ และคุณหมู นักเรียนปักผ้า
ที่พิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมดอกไม้ / ธีม : เครื่องแขวน ตาข่ายดอกไม้
ขอบคุณที่คุณเจี้ยบส่งการบ้านมาให้ชม เรารักการบ้านของนักปักทุกคน

ชื่นชมผลงานตัวเองเถอะค่ะ อย่ากังวลว่ามันจะสวยน้อยกว่าคนอื่น
อย่าออกตัวไปก่อนว่ามันไม่ดีพอ เพราะถ้าคุณบอกว่ามันไม่สวย
คุณอื่นก็เชื่อตามคุณว่ามันไม่สวย
ความตั้งใจที่คุณอยากทำ ชิ้นงานของคุณมันจะรู้สึกอย่างไรล่ะ
มันก็มีหัวใจนะ...(ยังมีหัวใจของคนสอนอีกล่ะ)

ไม่ว่ามันจะออกมาแบบไหน มันก็สวยในแบบของคุณ
มองหาจุดสวย มองหาความหมายที่คุณใส่ใจลงไป
มองหาเรื่องราวการเดินทางระหว่างการปัก
มองเห็นคุณค่ากับเวลาที่คุณเสียไป
นึกถึงตอนพันไหม ตอนเข็มจิ้มนิ้ว ความสับสนในเทคนิค
การเลือกใช้ stitch เลือกสีไหม แรงไหล่ แรงนิ้ว ที่คุณลงไป
มันเต็มไปด้วยความสวยงามทั้งนั้น

: work of my student The Museum of Floral Culture

Sunday 21 September 2014

My illustration in Volume Magazine Aug.14



“กินกบตั้งแต่เช้า”
ตอนที่ไล่ดูสารบัญ ในหนังสือ “ต้องเป็นที่ 1 ให้ได้” / บัณฑิต อึ้งรังษี
เจอชื่อบทที่ 33 เข้าไป ก็นึกไม่ออกว่า กินกบตั้งแต่เช้าแปลว่าไรคะ

“ศัตรูตัวเล็ก ๆ ที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการสกัดกั้นความสำเร็จ
คือนิสัยการผลัดวันประกันพรุ่ง ทางแก้คือ คุณต้องมีวินัยเพื่อจัดการในเรื่องนี้
การมีวินัย หมายความว่า ต้องวันต่อวัน เราควรจะตั้งเป้าหมายว่า
จะต้องทำงานย่อย ๆ ให้สำเร็จ เพื่อให้ความสำเร็จเล็ก ๆ
นำไปสู่ความสำเร็จใหญ่ ๆ ได้

เพื่อสร้างวินัย งานชิ้นแรกที่คุณควรทำในแต่ละวันคือ
งานที่คุณไม่อยากจะทำที่สุด งานที่ยากที่สุด จนคุณอยากจะผลัดไปเรื่อย ๆ
เพราะเมื่อใดที่คุณทำงานประเภทนี้สำเร็จแล้ว
งานอื่นจะเป็นงานง่ายไปหมด ฝรั่งเรียกสิ่งนี้ว่า “Eat that frog”

ค่ะ เมือเช้าข้าพเจ้าจึงรับประทานกบเป็นอาหารเช้าไปเรียบร้อย...อร่อยดี

: งานภาพประกอบคอมลัมน์ ไม่ใช่ไม่อยากทำ แต่มันยากตอนคิด
พอคิดได้ sketch ปึ้บปั้บ ปักปุ๊บปิ๊บ ประกอบปรู๊ดปร๊าด ส่งงานเร็วปี๋
อะค่ะ...ปิดไปเป็น job ๆ พรุ่งนี้ และวันต่อ ๆ ไป ตื่นมากินกบทุกวันนะคะ
มีอีกหลากตัวอยู่...ที่จริง กบไม่มีวันหมดไปจากท้องนาต่างหาก



การพนัน ก็คงคล้ายกับ
บุหรี่ ไขมัน ของหวาน สงคราม หรือแม้กระทั่งความรัก
เรารู้ดีว่ามันเป็นเรื่องโง่ ที่เรายินดีจะทำ
...
ข้อคิดเห็น หลังได้อ่านต้นฉบับก่อนลงมือทำภาพประกอบ
ฉบับนี้ว่าด้วยเรื่องที่คุณหมอหนุ่ม
เผอิญได้เข้าไปใช้ชีวิตในคาสิโนแห่งหนึ่ง แล้วก็ดัน jackpot
ได้เงินก้อนโต...แต่มีคนเตือนเขาว่า วิธีที่ดีที่สุดคือ
ใช้มันให้หมดภายใน 24 ชั่วโมง ในโรงแรมหรูแห่งนั้น
เพราะหาไม่แล้ว ตอนเช้า เขาจะกลายเป็นข่าวอุบัติเหตุแทน

นั่นแหละ เขาจึงต้องสั่งของแพงที่สุดทุกสิ่งทุกอย่าง
บริการ อาหาร ไวน์ และผู้หญิง 3 นาง
แต่ไม่ทันที่คุณหมอละอ่อนจะได้ร่ายรำ
ผีเสื้อก็ชิงโบยบินออกจากตัวไปเสียก่อน
...
ได้มาง่าย จึงต้องรีบจำหน่ายออกไปง่าย
ไม่มีใครรวยเพราะการพนัน มีแต่เจ้าของบ่อน
แต่กระนั้น การพนันก็ไม่หายไปจากโลก
....
นี่ละค่ะ ชีวิตการทำภาพประกอบ
อ่านให้เร็ว ตีความให้ไว ทำให้ได้ ภายในเวลาจำกัด
และรักษาสไตล์ตัวเอง

ป.ล. บอกคุณหมอแล้วใช่ไหมคะ ว่าอย่าเขียนยาว
เหลือที่ให้ภาพประกอบนิดเดียวเลย...ทำไปนะ อย่ามาโอดครวญ
(เอา 2 โซเรียว มาเรียกเรตติ้งซะหน่อย)

: My illustration in Volume Magazine Aug.14

workshop Playful Embroidery 12 Ghibli Theme

 Thank for pic from pinterest

 Totoro and his dad Hayao Miyazaki

หัวใจของจิบลิคือ การแสดงให้เห็นภาวะแห่งความเจ็บปวด
ที่เด็กต้องเผชิญ เพื่อจะก้าวข้ามไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่

อย่าลืมที่จะให้เด็กของคุณมีโอกาสได้รู้จักกับสิ่งเหล่านี้บ้าง
ความเหนื่อยยาก ทุกข์ลำบาก ผิดหวัง ไม่ได้ตามต้องการทุกอย่าง
และการต้องทำอะไรบางอย่างก่อนเพื่อแลกมา
อย่าปล่อยให้เขาสบายเกินไปนัก
เพื่อที่พวกเขาจะได้โตเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ป่วยง่าย
เพราะโดนเชื้อโรคร้ายแห่งความเป็นจริง

: สำหรับผู้ใหญ่ มาทำความรู้จักโลกของจิบลิของคุณลุง ฮายาโอะ มิยาซากิ
ที่เราจะทยอยเล่าให้ฟังเรื่อย ๆ ...พบกันใน workshop Playful Embroidery 12
Ghibli Theme /ตุลาคม /ทาง Joyrukclub Thailand เปิดให้จองแล้วนะคะ
มีรอบวันธรรมดา และรอบวันอาทิตย์



จอยรักคลับ - JOYRUKCLUB ::: คลับของการเรียนรู้ไม่รู้จบเพื่อไลฟ์สไตล์ที่สมดุล
ปุกาศ!!! เปิดรับสมัครแล้วจ้า!!! ^ ^
กิจกรรมเรียนรู้ไม่รู้จบ ประจำเดือน ตุ ล า ค ม 2557

**** ค อ ร์ ส ปั ก ผ้ า หนุกหนาน สองรอบ ****

“PLAYFUL EMBROIDERY By Aii #12"
อ๋าย - นพเก้า เนตรบุตร ::: หญิงสาวผู้หลงใหลศิลปะงานผ้าปัก

รอบวันธรรมดา อังคาร 7 | 14 ตุลาคม 2557
รอบวันหยุด อาทิตย์ 19 | 26 ตุลาคม 2557
10.00 – 18.00 น.
จอยรักคลับ (BTS ช่องนนทรี)

+++ ค่าเข้าร่วมกิจกรรม 4,000 บาท +++
* ราคาสมาชิกเก่าคอร์สปักผ้าพื้นฐานทุกรุ่น
ของจอยรักคลับ พิเศษ 3,600 บาท
(อุปกรณ์การปักผ้าคุณภาพดี | เอกสารประกอบการปัก |
อาหารกลางวัน | ของว่าง ชากาแฟ)

work fo my student "Ying" Play 11.1 Them : naive


ผลงานพี่หญิง นักปักผ้า Play 11.1 Them : naive (นาอีฟว')
พี่หญิงซุ่มโป่งอยู่หลายวัน
หลังจากเห็นผลงานของ น้องปู และพี่โหน่ง
นักเรียนร่วมโต๊ะ ที่ปล่อยของกันเต็มที่
ต้องบอกพี่หญิงว่า ส่งเถอะค่ะ นี่มันงานศิลปะ
ไม่มีมากกว่า น้อยกว่า ไม่มีผิดถูก มีแต่สไตล์ใคร สไตล์มัน
และนี่ยิ่งเป็นธีมนาอีฟ...มีแต่ความสวยบริสุทธิ์ ที่ตั้งใจทำ

อย่างที่เคยเล่า พี่หญิง เป็นหญิงใหญ่
ที่ไม่ปล่อยให้วัยมาอ้างว่าไม่ทันโลก
พี่หญิงขายของหลายอย่างใน ebay
อย่างสนุกสนานกับการค้า online
และกระตือรือร้นกับชีวิตอยู่ในที ไม่มีหงอย
ฝากกด like เป็นกำลังใจให้พี่หญิงหน่อยนะคะ

“หลังจากทำใจเห็นการบ้านน้องๆเพื่อนๆที่สวยๆกันทั้งนั้น
ต้องทำใจนิดนึงก่อนส่งการบ้านเพราะอายฝีมือตัวเอง
พิจารณางานปักตัวเองหลังทำเสร็จแล้วเห็นว่าต้นไม้ในงานปักเยอะไปหน่อย
สงสัยกลัวน้องหมีขั้วโลกจะร้อนนอนไม่หลับแน่ๆ
จะเยอะไปไหนก็ไม่รู้ ยังไงครูอ๋ายช่วยพิจารณาติชมและให้คำแนะนำด้วยนะคะ
พอดีพี่ไม่ชอบเลาะออกเดินลุยหน้าปักไปเลย ต่างจากคุณโหน่งค่ะ
หากมีเวลาจะขอปักแก้ตัวใหม่ให้สวยกว่าชิ้นนี้แน่ๆ สัญญาค่ะ”

ชอบตรงต้นไม้หลังหมีนี่แหละ ดูอบอุ่นปลอดภัยดี
เหมาะอย่างยิ่งกับกระแส ช่วยลดโลกร้อนให้หมีขั้วโลกค่ะ

: work of my student /workshop Playful Embroidery 11.1 Joyrukclub Thailand
— with Paungpet Orkweha.

Thursday 18 September 2014

Work of my student by Ying



เพิ่งเจอ นักเรียนหญิง ที่งาน ศศิน young เดิน เมื่อวันอาทิตย์
หญิงเป็นหนึ่งในทีมงานที่กำลังอยู่ในอาการหัวปั่น
แค่ไปสะกิดเบา ๆ แล้วถามว่า เป็นไงบ้างหายเงียบไปเลย
เธอทำท่าไม่แยแสครูเท่าไร ก้มหน้าขายเสื้อ ขายบัตร ชุลมุนต่อไป

แต่ 2 วันต่อมา เธอโพสต์งานปักชิ้นนี้ เรียกข้าพเจ้าไปดู
ประหนึ่งว่า ฉันไม่ขอพูดมาก...ดูซะ
หญิงเป็นนักเรียนปักผ้าเบสิค รุ่นปักผ้าใต้ต้นไม้ ที่ร้านก็องดิด
มาเรียนแบบเร็ว ๆ รีบกลับ ทั้ง 2 วัน
เราก็ต้องรีบ ๆ สอน stitch รัว ๆ เพราะเธอจะรีบไป
รับ job เจ้านายของเธอ

ไม่นึกว่า นักเรียนรีบ ๆ ที่งานเยอะคนนี้ ที่คิดว่ากำลังทำ project หนังสืออยู่
จะมีงานมาให้ดู งามด้วย นี่นักเรียนเบสิคคร่าว ๆ
และบอกว่า ยังไม่ใช่การบ้าน
แค่ทำเล่น ๆ คั่นเวลา ...ชอบตรงหางสลับสี และกิ่งไม้ 3 มิติ
ส่วนตัวชอบการผสมของจริงเข้าไปแบบนี้ สนุกดี
woven picot และ ปมตุรกี เป็น stitch ที่แถมให้ในวันนั้น
ของแถม กลายเป็นจุดขาย

: work of my student
— with Sunday February.

work of my student at Joyrukclub play 11.1 / Theme NAÏVE ART



: work of my student "Nong" / at Joyrukclub  
  outline by Nong
 
ไม่รู้ว่าใครเป็นคนคิดคำว่า ฟรุ้งฟริ้ง ขึ้นมาเป็นคนแรก
อยากจะขอบคุณเขานะ ที่ทำให้หาคำจำกัดความของงานชิ้นนี้ได้
งานของพี่โหน่ง นักเรียนปัก play 11.1 ธีมนาอีฟ
พี่เขาฟรุ้งฟริ้งตัวแม่ค่ะ

ชื่นใจที่รุ่นนี้ส่งการบ้านกันเร็ว
เสร็จ 2 คนแล้ว (ธีมโฟล์คอาร์ตก่อนหน้านี้ อยู่ไหนหนอ)

พี่โหน่งมาเรียนปักผ้าเพราะเป็นแฟนคลับ ม่งเม้ง
แมวตัวเมียเอาแต่ใจที่บ้านข้าพเจ้า
ถามว่า มาลงเรียนปักผ้าแล้วจะได้เจอเม้งไหม...ก็ไม่นะ ฮิ ฮิ
พี่โหน่งเลยมีแต่ของฝากมาให้เม้ง
หรืออีกนัยยะ พี่โหน่งจะทอดสะพานให้ลูกชาย วรเชษฐ์ เป็นแน่แท้
แต่คงจะอด...เพราะเม้งชอบอยู่เป็นโสดค่ะ

พี่โหน่งเป็นผู้หญิงที่ทำงานฝีมือหลาย ๆ อย่างอยู่แล้ว
ระหว่างที่ใช้ชีวิตด้วยกัน 2 วัน รู้สึกเลยว่าพี่โหน่งเป็นผู้หญิงอบอุ่น
รู้เยอะ พูดอะไรก็คุยได้หมด...และรักแมวเหมือนกัน ยังไงก็คุยกันรู้เรื่อง
งานพี่โหน่ง งดงาม มีรายละเอียด ฟรุ้งฟริ้งดังว่าเต็มไปหมด
เชิญเพ่งพินิจตามอัธยาศัย...ในโลกแฟนตาซีของวรเชษฐ์

ป.ล. โลกของครูอยู่ยากขึ้นทุกวัน มีแต่นักเรียนเก่ง ๆ
โชว์ของกันตลอด ตอนเราเรียนไม่เห็นเก่งแบบนี้เลย

ขอยกความดีความชอบให้ตัวเองนิดเดียว 10% ว่าครูสอนเก่ง ฮิ ฮิ
ที่เหลือ 90% ยกให้นักเรียน ยกให้ความคิดสร้างสรรรค์
ความเป็น artist ที่แอบแฝงอยู่ในตัวตนของทุกคน

— with Pakpen Siri



: work of my student "Pu" / at Joyrukclub  

ผลงานน้องปู เดินทางมาเรียนจากจันทบุรี
ธีมนาอีฟ play 11.1  งามมากเหนือคำบรรยาย

: work of my student 
with ชัญญาธิษฐ์ ธนูทอง.

Credit illustration  by
 http://www.oneluckyhelen.com/

Playful Embroidery #11.1 / 2, 9 Sept.14 Theme NAÏVE ART



 Playful Embroidery #11.1 / 2, 9 Sept.14 Theme NAÏVE ART

ปิดคอร์สรุ่น 11.1/ ธีม “นาอีฟ” แล้วครัชช
ตอนที่นักเรียนแอร์ถามว่า ครูรักรุ่นไหนที่สุด
ก็ต้องตอบแบบรักษาน้ำใจทุกฝ่ายว่า รักทุกรุ่น
แต่รักทุกรุ่น รู้สึกขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเรียน มารู้จักกันจริง ๆ
แต่ถ้าถามว่า รุ่นไหน พูดเยอะ เสียงดังที่สุด ก็ต้องยกให้รุ่นนี้ค่า
สนุกสนานครื้นเครงรื่นเริงบรรเทิงใจ
เหมือนสอนปักผ้าอยู่ในตลาดสดที่สุด
ทุกคนมีของมาขาย มีงานมาโชว์ มี props มาอวด มีเรื่องเล่า
มีแซว มีอำกันตลอดเวลา เป็นคลาสที่สอนแล้วโปร่งเบา
มีความสุขสำราญดี ดูจากสีหน้าครูได้ค่ะ

ขอบคุณนักเรียนเถิดเทิงทุกคนค่ะ พี่หญิง,พี่โหน่ง,นก,ปู,แอร
คุณบี๋,คุณจูน,คุณเก่ง,น้องบุ๋ม

ขอบคุณโอ๋ Joyrukclub และของว่างแสนอร่อยชื่อยาว จากน้าแป้น

happy ending











Playful Embroidery 12 Theme : Ghibli


“ที่แอนิเมเตอร์อย่างพวกเรา รู้สึกผูกพันกับอาชีพนี้นักหนา
ก็เพราะเรามีปมบางอย่างในวัยเด็กที่ถูกทิ้งไว้
และยังไม่ได้รับการสะสางยังไงล่ะ
คนที่มีความสุขกับวัยเด็กของตัวเองอยู่แล้ว
เขาไม่มาทำอะไรแบบนี้กันหรอก”
นี่คือคำตอบของ ฮายาโอะ มิยาซากิ แห่งสตูดิโอ จิบลิ
 

อ่านแล้วรู้สึกจุกอก มันโดน ข้าพเจ้าก็รู้สึกเช่นนี้
ตั้งแต่เริ่มต้นทำการปักผ้าในเชิงศิลปะ

 

“ผมปฏิเสธไม่ได้ว่า ยังมีตัวผมอีกคนที่ถวิลหาการเป็นส่วนหนึ่งของโลก
มากกว่าที่จะไปคัดง้างกับมัน”


ทำไมข้าพเจ้าก็รู้สึกเช่นนี้
ทั้งที่บางทีก็รู้สึกคัดง้าง และไหลตามสับสนกันไปมา

 

“เราไม่ควรจมปลักอยู่กับความจริงในชีวิตประจำวันเกินไปนัก
แต่เราควรมอบพื้นที่ให้กับความเป็นจริงในหัวใจ
ความรู้สึก นึกคิด และจินตนาการเสียบ้าง
เพราะสิ่งเหล่านี้แหละ ที่จะช่วยให้เราสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้”
 

ประโยคนี้ ข้าพเจ้าเห็นตัวเอง ซบลงบนท่อนแขนอุ่นของคุณลุง

 

“ผมคิดว่าไม่มีทางที่เราจะมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น
เหมือนอย่างที่เราถูกพร่ำสอนกันมาหรอกนะ เพราะถึงเราจะรู้สึกเต็มตื้น
ไปด้วยความรักและดีงามซักแค่ไหน แต่โลกมนุษย์ยังเป็นสถานที่
ที่เราต้องเปลี่ยนถ่ายความทุกข์แก่กัน ระหว่างที่เราเติบโตและใช้ชีวิตอยู่ดี
คำถามจึงน่าจะอยู่ที่ ความหวังในชีวิตมันอยู่ตรงไหน?”
 

ข้าพเจ้าฟังคุณลุงเงียบ ๆ ซึม ๆ

 

“ถ้าคุณไม่รู้จักใช้เวลาเพื่อเฝ้าดูผู้คนจริง ๆ คุณก็คงทำแอนิเมชันไม่ได้หรอก
เพราะคุณไม่ได้เข้าใจชีวิต และคนบางคนก็มัวใช้เวลาหมดเปลืองไป
กับการสนใจแต่ตัวเอง” 


ข้าพเจ้ารับคำ และคิดว่า
จะชายตามองมนุษย์คนอื่นให้มากขึ้น แม้จะไม่ได้ทำแอนิเมชันก็เถอะ

“ผมไม่ได้คิดแค่ว่าจะผลิตหนังมาให้คนบริโภคเฉย ๆ หรอกนะ
เพราะผมยังตั้งใจทำหนังที่ช่วยขัดเกลาให้ตัวเอง
กลายเป็นคนที่ดีขึ้นกว่าเดิมไปพร้อม ๆ กันด้วย”
 

นั่นซินะ ข้าพเจ้าเพิ่งนึกได้ว่า ข้าพเจ้าเป็นคนที่ดีขึ้นกว่าเดิมเรื่อย ๆ
...
 

“ผมทำหนังทุกเรื่องราวกับว่ามันจะกลายเป็นหนังเรื่องสุดท้ายของผมเสมอ”

ข้าพเจ้าก้มมองผลงานปักผ้าในมือตัวเอง...

 

: ขอบคุณข้อมูลจาก Bioscope /Sudio Ghibli Issue

: for workshop Playful Embroidery 12 in October 14 @Joyrukclub Theme : Ghibli


Tuesday 16 September 2014

Healthy Hobbies recommended in magazine


ขอขอบพระคุณหนังสือ ชีวจิต ฉบับเดือนกันยายน 57
ที่แนะนำ ครูอ๋าย สอนปักผ้าแนวสร้างสรรค์ (เขินนะ)
ไว้เป็นหนึ่งในกิจกรรม Healthy Hobbies สำหรับคนเมือง
...
เคยมีนักเรียนมาถามว่า ครูจบอะไรมา
คาดว่า เขาอยากจะได้ยินคำตอบว่า
จบ textile มาจากฝรั่งเศส
หรือแฟชั่นดีไซน์เนอร์จากอังกฤษ
หรือโรงเรียนอาร์ต ๆ สักที่
เราก็ตอบอย่างภูมิใจว่า จบการตลาดค่ะ

แค่อยากจะบอกว่า หนทางจะไปถึง
ไม่ได้มีทางสายตรงเพียงเส้นทางเดีย

interview in TV Show บ้านพระราม 4


ไปสัมภาษณ์มาแล้วจ้า “รายการบ้านพระราม 4 “/ทางช่อง 3 SD
วันจันทร์ที่ 1 กันยา 57 : 8.45 น. ที่อาคารมาลีนนท์
ขอบคุณทางรายการที่เชิญมา

อดตื่นเต้นไม่ได้ ที่รู้ว่าเป็นรายการสด เมื่อคืนเลยนอนไม่ค่อยหลับ
แล้วก็ต้องตื่นตั้งแต่ตีห้า ขึ้นมาเตรียมตัว รู้เลยว่ามันจะไม่แจ่มใส
ไปถึงที่หมาย 7 โมงครึ่ง ไม่ได้ออกจากบ้านเช้า ๆ ช่วงรถติดนานแล้ว
เลยเผื่อเวลา ขอไปถึงก่อนเวลาไว้ก่อนอุ่นใจ
เริ่มจะคุ้นเคยกับการไปนั่งให้เขาแต่งหน้า ... ติดไวเลส
หิวด้วย กลัวท้องจะร้อง หนาวด้วย แอร์เย็นจัด ตื่นเต้นด้วย...เลยพากันสั่

ก่อนถึงคิวเป็นน้องนนท์ แชมป์เดอะวอยส์คนแรก
มาโชว์ร้องเพลง โปรโมทละคร ร้กต้องอุ้ม
เนื่องจากเช้าเกินไป เสียงน้องเลยยังไม่มา ซ้อม 1 รอบก็แล้ว
น้องนนท์จะขอตัวไปซ้อมข้างนอก แต่ไม่มีเวลาแล้ว
น้องนนท์บอกว่า งั้นลุยเลย ทำให้คิดถึง คำว่า The Show Must Go On
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น การแสดงก็ต้องดำเนินต่อไป
นั่งดูน้องนนท์แล้วก็เลยทำให้ความตื่นเต้นคลายลง
อะไรจะเกิดก็ว่ากันไปตามจังหวะ เป็นตัวเราอย่างที่เราเป็น
เท่าที่เราจะรับมือกับมันได้ ไม่มีทางเลือกอื่น ก็ทำขณะนั้นให้ดีที่สุด

ประทับใจอาร์ม พิธีกรชาย ระหว่างที่นั่งรอเข้ารายการ
เขาหันมาเห็นเรา ก็เข้ามาสวัสดี พูดคุยทักทายด้วยอัธยาศัยอันดี
แบบพิธีกรที่ทำการบ้านกับข้อมูลของแขกรับเชิญมาแล้ว
ชอบวิธีการออกเสียง ชอบจังหวะการพูดของอาร์มอยู่แล้ว
เห็นเขามานาน เคยรู้ว่าเขาสอนศิลปะเด็กด้วย
ก็เลยแน่ใจว่าเขาต้องอินกับเรื่องปักผ้าของเราบ้างล่ะ
คนที่อิน กับคนที่ไม่อิน จะมีจังหวะลีลาการถามที่ต่างกัน
น้องโบตั๋นก็เป็นธรรมชาติ สนุกสนานดี

ที่ไปให้สัมภาษณ์ก็หวังผลทางการตลาดล้วน ๆ
เป็นอีกหนึ่งภาระกิจของการทำงาน...แล้วมันก็ผ่านไป
กลับมาลุยงานของเราต่อ

ป.ล. ได้ไปเห็นเบื้องหลังการทำงาน ก็เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ชีวิต
ทีมงานช่อง 3 เขา professional มาก ตรง...มีค่ารถให้ด้วย 3 พันบาท
เคยออกมา 3 รายการ ไม่เคยได้มาก่อน ...เหอะ เหอะ


รายการบ้านพระราม4

Playful Embroidery 10/Folk Art





Playful Embroidery 10/Folk Art/  24,31Aug14
ครั้งนี้เป็น Theme : Folk Art
พยายามเฟ้นหาลายต้นแบบอยู่หลายวัน เพื่อให้ได้ลายเส้นน้อย ๆ ง่าย ๆ
แต่ยิ่งหาก็ยิ่งพบว่า ลายพื้นบ้านแต่ละท้องที่ ล้วนแต่ เยอะ
คนพื้นบ้าน ส่วนใหญ่จะเป็นชาววิจิตร ละเอียด
สงสารนักเรียนกลัวจะท้อใจ
ลายที่แจกไปตามดวง จึงค่อนข้างประยุกต์แล้ว
แต่อย่างไรเสีย concept ของเราคือ ชิ้นเดียวเอาอยู่ ทำแล้วเกิดเลย

วันนี้เราปักไปเรื่อย ๆ เหมือนจะช้า
แต่ก็ได้ครบไปตามโปรแกรมการสอนวันแรก
หมดวันไปแบบเพลิน ๆ และวันนี้ค้นพบว่า
หัวข้อที่ทำให้ละลายพฤติกรรมทำความรู้จักกันเร็วที่สุดคือ
การเล่าอ้างถึง วงการการบันเทิง มันเพลินเกินกว่าจะละเว้น

ขอบคุณนักเรียนน่ารัก ที่มีใจรักการปักผ้า : เปิ้ล/มล/ตุ้ม/เก๋/อ้อ/นุ้ย/หญิง/เชอรี่
และขอบคุณ Joyrukclub Thailand

 









ศศิน young เดิน ( my illustrate for event)


 ไปงาน ศศิน Young เดิน / ครบรอบ 1 ปี การเดินเท้า
ที่หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร 14 ก.ย. 57
คนไปไม่เยอะหรอก ถ้าเทียบกับตอนที่อ.ศศิน
เดินมาถึงหอศิลป์ เมื่อ1 ปีก่อนหน้านี้
กระแสมันแผ่วแล้ว แต่งานอนุรักษ์ไม่เคยแผ่ว
หัวใจของงานนี้ คือรำลึก 1 ปี
และหาเงินเพื่อย้ายมูลนิธิสืบ
(เนื่องจาก เจ้าของตึกจะทุบตึกทิ้ง ทำที่จอดรถ)

บรรยกาศเล็ก ๆ ง่าย ๆ ที่อบอุ่นหัวใจดี
เริ่มที่ประมูลของรักของศศิ
ยังนึกอยู่ว่า จะมีใครอยากได้ของศศินไหม
ไม่น่าเชื่อว่า งานนี้ มีป๋า มีเจ๊ ใจป้ำ ยินดีควัก อยู่เต็มไปหมด
ได้เงินไปแสนกว่า ปลื้มใจแทน อ.ศศิน อิ่มใจแทนคนประมูล

ผ่านช่วงตอบคำถามล้วงลึก ผ่านช่วงเล่าสถานะเดินเท้าในหนังสือ
มาช่วงสุดท้ายที่เซอร์ไพส์จัง ที่ได้รู้ว่า อ.ศศิน เล่นเครื่องดนตรีพอได้
เป่าขลุ่ยได้ สีซอได้ และสะสมเครื่องดนตรีกุ๊กกิ๊กอะไรเต็มไปหมด
และที่ช็อคคือ ศศินร้องเพลงเพราะเหอะค่ะ ไม่ได้ร้องแบบเขิน ๆนะ
ร้องแบบองค์ลงทีเดียว ...เพลงสุดท้าย ที่ร้อง เล่า อ่านบทกวี
ซึ้งในขนาดของหัวใจของ อ.ศศิน
ถึงความยาก ในเส้นทาง ถึงเส้นขอบฟ้าที่อยากเดินไปให้ถึง
บรรยกาศมันพาไปเนาะ ฟังแล้วน้ำตาไหล ไหลมาเข้าปาก
น้ำตามันก็เค็มของมันแบบเดิมนั่นหละ แต่ว่าวันนี้รู้สึกหวานข้างใน

หนึ่งในเพลงที่ อ.ศศิน เลือกมาร้อง คือเพลง ตรงเส้นขอบฟ้า (พงษ์เทพ)
“ทั้ง ๆ ที่รู้ ว่าไกล จะไป แม้ไกลกว่านั้น....”
เส้นขอบฟ้าของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
และขึ้นชื่อว่าเส้นขอบฟ้า มันคงไม่ได้ไปถึงกันง่าย ๆ
ฟังแล้วก็ย้อนมาคิดถึงเส้นขอบฟ้าของตัวเองบ้าง ก็คงไม่ง่ายเหมือนกัน

: มีนักร้องรุ่นใหญ่ ตุ๊ แครี่ออน และนักร้องเสียงหล่อเล่นกีตาร์เพราะ
อีก 2 หน่วย มาช่วยร้องเพลง ซึ้ง ๆ แนวอนุรักษ์...อิ่มใจ นะ วันนี้

: ได้เห็นผู้คนใส่เสื้อที่เราวาด เดินไปเดินมา มันก็ยิ้ม ๆ ดีนะ

 ที่เห็นด้านหลัง ด้านซ้าย คุณแม่ชมัยภร แสงกระจ่าง นักเขียนใหญ่
คุณแม่ประมูลของไปได้ 3 ชิ้น หมดไปหลายหมื่น
และด้านขวาคือ อ.รัตยา จันทร์เทียน ประธานมูลนิธิสืบ
ผู้หญิงอายุ 83 ที่หัวใจ และร่างกาย young มาก ๆ



ถ่ายกับครอบครัว คมบาง แปม and พราว และคุณแม่อี๊ด ชมัยภร
แปม เป็นอีกหนึ่งเจ๊ดันในชีวิตข้าพเจ้า


 สามสาว ที่เริ่มต้นรู้จักกันในโลก online สมัย มัลติพลาย
และยั่งยืนมาจนได้ทำงานทำการร่วมกัน ..แปม อ๋ายหญิง


เจอ นุ่น น้องที่เคยอยู่ Ogilvy ด้วยกัน
นุ่นลาออกหลังข้าพเจ้าไม่นาน ย้ายไปอยู่ WWF
ทำงานเพื่อสิ่งแวดล้อม เห็นนุ่นในหน้า feed ทีไร
ก็จะต้องนึกว่า อย่าขี้เกียจแต่งตัวนะ
เพราะนุ่น จะแต่งตัว สวย สนุก เสมอ
เห็นแบบนี้ เธอชอบเดินป่า แบบคุณนายท่องไพร
เพราะยังสวยพริ้งไม่ได้ว่างเว้น แบบรักธรรมชาติ ... เราชอบเธอมาก

Sunday 14 September 2014

I love all my love




I love my light in my morning
I love my line in my made
I love my link in my life
I love my little thing
I love all my love

Thai Floral Embroidery work shop #1:13Sept.14






Thai Floral Embroidery #1:13Sept.14
@พิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมดอกไม้ (The Museum of Floral Culture)

ปิด job ไปแบบ เงียบ ง่าย งาม
นักเรียนมารยาทเรียบร้อย ปักกันแบบนิ่ม ๆ
สมกับเป็นการปักผ้าอยู่ในถิ่นผู้ดีเก่า
คราวหน้าคิดว่าต้องนุ่งซิ่นนุ่งไหมไปสอน
พร้อมขอเชิญนักเรียน นุ่งผ้ามาเรียนด้วยกันเถิด จึงจักอินนักแล

มีความกังวลเล็ก ๆ ว่าจะมีคนมาลงเรียนไหมหนอ
ปักตาข่ายดอกไม้ ปักเรื่องไทย ๆ โบราณ จะมีคนสนใจไหม
หลักการตลาดที่ดีคือการไม่แคร์ตลาด
เมื่อคุณยืนยัน โลกก็จะเปลี่ยนตามคุณ
เหมือนที่ คุณสกุล อินทกุล ทำมาตลอด
เพียงแต่ต้องปรับให้ร่วมสมัย

คลาส 6 คน ขนาดกำลังดี สำหรับการเริ่มต้น (ที่จริงมี 7 ป่วยซะ1)
เริ่มปฐมบทเล่าเรื่องวัฒนธรรมดอกไม้ ด้วยเรื่องตาข่ายเครื่องแขวน
ทรงที่ง่ายสุด ทรงหน้าช้าง ตาข่ายดอกไม้ที่ไว้แขวนที่ประตูหน้าต่าง
และแขวนหน้าช้างในพิธีสำคัญ

ให้ปักจากรูปเดียวกัน แต่ต่างกันในรายละเอียด
ตาข่าย ทัดหู อุบะ ตุ้งติ้ง ... ทิ้งไว้ให้บรรเจิดกันเอง

ขอบพระคุณนักเรียนปักชาววัง
: คุณหมู คุณเจี้ยบ คุณบุษ คุณก้อย คุณหน่อย , คุณหนู

และขอขอบพระคุณ คุณสกุล อินทกุล
นายแม่ของเราที่ไม่อยู่เฝ้าวัง ไปลัลลาอยู่รัสเซีย
ขอบคุณทีมงานพิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมดอกไม้ทุกท่านค่ะ
— at The Museum of Floral Culture
 
ขำรูปนี้มากๆๆๆ
บอกให้นักเรียนทำท่ามีความสุขนะคะ
นักเรียนชาววังขำได้แค่นี้
แต่ครูเตลิดไปไกล
(จนป่านนี้ก็ยังนึกไม่ออกว่าขำอะไรอยู่คนเดียวคะคุณ)


บรรยกาศในห้องเรียนสีม่วง

 
คุณหมู
จุดขายคือสามารถทำช่วงตาข่ายได้เสร็จในเวลา ด้วย fly stitch ก้นลูกปัด
และตรง อุบะ ที่ใช้ pistil ทำเป็นช่อ ตุ้งติ้ง
 



คุณเจี้ยบ
จุดขายคือ ตรงตาข่าย ที่ใช้ fly stitch
ล็อคก้นด้วย bullion knot (ตัวหนอน) เล็ก ๆ น่ารัก

 

คุณหมู
จุดขายคือ ทัดหู ใช้ cutwork ใส่ลูกปัดเขียวเก๋ไก๋

 


ก้อย (คนสวย) (ครูสอนทำสบู่ มาเจอกันที่นี่ได้ไง)
จุดขายคือ โครงตาข่ายด้านบน ใช้ lazy daisy ใส่ลูกปัดฟรุ้งฟริ้ง
และตุ้งติ้ง Fishbone แบบเรียบเนียน
(ก้อยเป็นผู้หญิงดูดแสง อยู่ตรงไหนแสงก็จะไปหาเสมอ)

 

คุณหน่อย
จุดขายคือ ตรงทัดหู ใส่ lazy daisy สอดไส้ด้วยตัวหนอน แปลกตา

 

คุณบุษ
จุดขายคือ สนุกกับ pistil ในการสร้างเป็นตุ้งติ้ง
และตาข่าย fly stitch ก้นตัวหนอน

 

รับประทานอาหารกลางวันในสวน เคียงกับต้นกล้วยพัดพันปี
(ใหญ่มาก)



ของหวานมื้อกลางวัน ขนมจากร้านศิลปาชีพ ๙๐๔
ชาดอกบัว และชาดอกซากุระ



ของว่างมื้อน้ำชายามบ่ายแก่ ขนมจากเจ้าเดิม
แต่เปลี่ยนชา เป็นพะยอมน้ำผึ้งร้อน และ กุหลาบน้ำผึ้งร้อน




ดอกอะไรหนอ ช่างเหมือนดอกไม้ประดิษฐ์
ดีไซเนอร์ที่เก่งที่สุดในโลกก็คือธรรมชาตินี่แหละ

ก้อนเฟิร์นจากเรื่องอวตาร
แค่แวะมาหายใจก็คุ้มแล้ว