Monday 4 May 2015

Playful Embroidery 17 /Cin Theme/ 19,26Apr15















เอบอกว่า ที่จริงอ๋ายน่าจะให้เงินพวกเรานะ
ค่าจ้างเอาตัวมาให้ฝึกสอน...อืม นับเป็นแนวคิดใหม่
จำได้ว่าตอนเรียนกับครูตุ๊ก รู้สึกทึ่ง ที่ครูตุ๊ก จำชื่อลาย stitch ได้ทุกอัน
จำวิธีสอนทุกลายได้ ราวกับมันไหลอยู่ในเส้นเลือด
เราจะมีวันจำได้แบบนั้นไหม...แล้วจู่ ๆ เราก็มาถึงวันที่จำได้แบบนั้น
มันก็ควรจะเป็นแบบนั้น  เราสอนคนมาสองร้อยกว่าคน พูดซ้ำ ๆอยู่แบบนั้น
ทั้งพูดทั้งทำ มีนักเรียนเข้ามาให้เราสอนซ้ำ ๆ เรื่อย ๆไม่หยุด
ต้องขอบคุณนักเรียนจริง ๆ ด้วย...เราต่างก็เกื้อกูลกัน
ส่วนเรื่องเงินเราไม่ขอพูดถึง ขอตอบแทนคืนเป็นอย่างอื่นนะ : )

เอคือเพื่อนร่วมงาน ที่บริษัทแรกในชีวิตที่เริ่มทำงานจริงจัง 
เราเริ่มต้นชีวิตทำงานอันสดใสมาพร้อม ๆ กัน
สนุกสนานกันในวงการโฆษณา ผ่านเวลามา 20  ปี
มาเจอกันอีกที ตอนที่ชิวิตคืนสู่สัจธรรม ความเรียบง่าย  มือสู่มือ
ไม่เจอกันมา 20  ปี เอทำเหมือน ไม่เจอกันแค่หยุดเสาร์อาทิตย์
มันต่อกันติดได้ทันที  เอเปลี่ยนไปน้อยมาก ยังสนุก เป็นกันเองเหมือนเดิม
เอถามแล้วถามอีก ว่าเรียนครั้งแรกก็ปักสวยเลยจริงเหรอ...จริง
แล้วเอก็ไม่ทำให้ตัวเอง และครูผิดหวัง ปักไปชมตัวเองไปตลอดเวลา
บอกแต่ว่า ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้...ครูอ๋ายก็ดีใจค่ะ ที่เพื่อนเอปลื้มตัวเอง
ตอนนี้เอไปช้อปเสื้อผ้าเกาหลีมาขายอยู่ละลายทรัพย์

แป้ง ครูสอนภาษาอังกฤษ สอนเด็กอนุบาลอยู่ที่โรงเรียนทอสี
กำลังจะมีโครงการทำบ้านดิน  สถานที่พักผ่อนสำหรับคนชราที่โคราช
แนวคิดก็ได้มาจากอยากมีที่ไว้ดูแลแม่  แม่ตัวเอง  และแม่คนอื่น ๆ

อุ๊  คุณแม่ของลูกชายอายุ 13
วันนี้อุ๊นุ่งผ้าไหมเก่าผืนสั้น  ที่ข้าเจ้าเห็นแล้วคิดถึงย่าจับใจ
เสียดายที่ตัวเองไม่ได้ครอบครองของรักต่อจากย่า
อายกให้คนอื่นไปเสียก่อน
ถามอุ๊ว่า ทำไมถึงอยากมาปักผ้า  อุ๊ก็ตอบเหมือน ๆ คนอื่น
เห็นงานครูแล้วชอบ สวย  อยากปักเป็นบ้าง

เอ๋  เป็นพนักงานประจำแผนกจัดซื้อ  เอ๋ทำให้เราหัวเราะได้ตลอด
ด้วยความกระเปิ๊บกระป๊าบ เป็นระยะ ๆ ของนาง เดี๋ยวก็เอ๊ะ เดี๋ยวก็อุ๊ย
หลายสิ่ง  เช่น ปัก ๆ ไป ก็ไปปักเอาผ้าปูโต๊ะเข้าไปด้วย...เหนื่อยหัวเราะนางค่ะ

เกด มาพร้อม นารถ เป็นเพื่อนกัน ชวนกันมาเรียนปักผ้าด้วยความตื่นเต้น
อยากเรียนมาหลายเพลา  พอมาเจอธีมซิ่น ก็ไม่รอช้า
เกดเคยทำงานโฆษณาเหมือนกัน  แต่งงานแล้วก็ตามสามีไปประเทศต่าง ๆ
เพิ่งกลับมาเมืองไทย  นารถก็เลยจูงมาเรียนปักผ้าเป็นเพื่อนกันซะ

นารถทำธุรกิจรับเหมาก่อสร้างกับที่บ้าน ๆ  วัน ๆ พูดแต่กับชาวเขมร
อยากหาอะไรที่ไม่ถึก ทำบ้าง   นารถบอกว่า
เดิมมีความสุขกับการซ่อมเสื้อผ้าอยู่แล้ว นอกจาก ปะ ชุน
ก็เลยอยากมาหาวิธีซ่อมอะไรให้ดีขึ้นไปกว่านั้น
วันนี้นางทั้งสองให้ความร่วมมือดีมาก ในการนุ่งผ้าผืนสวยมาเรียน

ปู  เคยเรียนปักปลาตะเพียนกับเราที่พิพิธภัณฑ์ดอกไม้ไปแล้ว
ตามมาเรียนที่ Joyrukclub อีก  วันนี้มีปลาตะเพียนแขวนมาฝากครูด้วย
เพื่อรำลึกถึง ปลาตะเพียนน้อยของเรา

หน่อย  น่าจะเป็นนักเรียนที่เด็กสุด  ไม่นับเด็กเล็ก
หน่อยเพิ่งจบมัธถยม กำลังจะเอ็น  ถามว่า หน่อยอยากเรียนอะไร
ไม่รู้ค่ะ  แล้วหน่อยชอบอะไร  ไม่รู้ค่ะ...แปลก  หน่อยเหมือนเด็กหลงยุค
เราว่าวัยรุ่นสมัยนี้ค่อนข้างชัดเจนที่จะมีตัวตน  รีบเป็นใคร อะไรซักอย่าง
แต่หน่อยไม่ใช่แบบนั้น...จนต้องถามว่า   แล้วส.อ. หนูทำอะไร
หนูวาดรูปค่ะ...โอเค  หนูชอบศิลปะ...หนูไปทางนี้นะ

ต่าย เพิ่งมาเรียนตอนเที่ยง เพราะไปส่งคุณลูกเรียนวาดรูปมา
ต่ายทำงานประจำ ที่วันหยุดก็ต้องขยันหางานอดิเรกทำไปเรื่อย ๆ
ประสาคนเมือง อย่างที่เราเคยเป็น

เราเชื่อว่า ปักผ้าไม่ได้ยากอย่างที่คิด
สอนปักผ้าก็ไม่ได้ยากอย่างที่เคยกลัว
พยายามจะบอกคนที่อยากมาเรียนเสมอว่าอย่าไปคิดว่ามันยาก
เมื่อคุณเชื่อว่า ง่าย  คุณทำได้  แล้วคุณจะทำได้จริง ๆ เสมอ
มีคนพิสูจน์มามากมายพอแล้ว...ขอบคุณที่วันนี้สอนง่ายกันทุกคน

ขอบคุณโอ๋ Joyrukclub








 วันนี้โอ๋เอางาน แอพลิเก้ ของคุณป้าอินเดีย มาโชว์
ที่เล่าเรื่องราวของโอ๋ ต่าง ๆ ในประเทศอินเดีย
ใหญ่อลังการ ถ้าดูใกล้ ๆ จะเห็นการเดินเส้น running
เป็นพื้นหลัง...เห็นแล้วก็อยากทำงานชิ้นใหญ่ ๆแบบนี้บ้าง


โอ๋  Joyrukclub เจ้าของเรื่องราว
ชาติที่แล้ว โอ๋คงเป็นชาวอินเดีย






ความสนุกอย่างหนึ่งของการเป็นครูคือ
เย้...เราออกคำสั่งได้ เย้..ทุกคนเชื่อฟังเรา
หลังจากโดนสั่งมาทั้งชีวิต  ก็ได้มาพบการปลดปล่อยที่นี่เอง
ปิด job ปัก “ซิ่นจู๋”  คิดชื่อตอนโดยคุณแป้ง
คิดได้ตอนให้ทุกคนทำปากจู๋...ซึ่งทุกคนก็ทำ มากบ้างน้อยบ้าง
ตามแต่การห่วงสวยของแต่ละคน...คนที่ไม่ห่วงสวยเลย
คือคนที่หัวอ่อน เชื่อฟังครูมาก  ยอมสละตัวเองเพื่อครู

ขอบคุณนักเรียนที่น่ารักทุกคน  ที่เดินเข้ามาหา เข้ามาให้ครูสั่ง ๆ
และครูก็พยายามถ่ายทอดให้มากที่สุด ให้แรงบันดาลใจในการ
Advance ต่าง ๆ ให้มากที่สุด ให้ไปก่อน
ก็แล้วแต่ว่าคุณจะรับไปได้มากแค่ไหน
อาจจะยากไปบ้าง เครียดไปบ้าง กดดันไปบ้าง 
แต่รู้ไว้ว่าเราอยากจะให้คุณให้มากที่สุด
ด้วยความรักและปรารถนาดี

ขอบคุณ คุณอุ๊ คุณแป้ง เพื่อนเอ คุณปู คุณนารถ คุณเกด คุณต่าย น้องหน่อย
ขาดคุณเอ๋ไปหนึ่ง ที่ยกไปต่อเดือนหน้า

ขอบคุณโอ๋ จอยรักคลับ ที่เพิ่งลงจากเครื่อง จากอินเดียมาหมาด ๆ
มาเปิดคลับให้เราสอน

1 comment:

  1. Hello - so happy to see your blog and all the beautiful stitching - the Little Prince surface embroidery designs - do you know where I can find the patterns? These are so beautifully stitched from the photographs I see on your blog posts. Thank you for sharing all of this gorgeous embroidery!! Karen

    ReplyDelete